Οφείλεται σε υπερπλασία του διάμεσου συνδετικού ιστού των λοβίων και διαταση των πόρων και των αδενικών λοβίων του μαζικού αδένα. Συνήθως απαντάται σε νέες γυναίκες και σπανιότερα σε γυναίκες που βρίσκονται στην εμμηνόπαυση και λαμβάνουν ορμονικά υποκατάστατα.

Το μέγεθος των ινοαδενωμάτων ποικίλει από μερικά χιλιοστά έως 10εκ. και σε ποσοστό που ανέρχεται το 16% είναι πολλαπλά. Το υπερηχογράφημα αποτελεί την καταλληλότερη εξέταση για την απεικόνιση των ινοαδενωμάτων κυρίως επειδή αυτά εμφανίζονται σε νεαρές γυναίκες. Ένας ιδιαίτερος τύπος ινοαδενωμάτών είναι τα «σύνθετα ινοαδενώματα» τα οποία εμπεριέχουν κυστικούς σχηματισμούς εντός αυτών και αποτελούν δείκτη επικινδυνότητας ανάπτυξης καρκίνου μαστού.

Τα τυπικά υπερηχογραφικά κριτήρια ινοαδενώματος είναι: Περιγεγραμμένο ωοειδές ή λοβωτό μόρφωμα, υποηχογενές ή ησοηχογενές με ήπια ακουστική ενίσχυση ή χωρίς ευρήματα από την απορρόφηση του ήχου, με υπερηχογενείς ταινίες εντός αυτού (καλούμενα διαφραγμάτια), ή λεπτή ηχογενής ψευδοκάψα στην περιφέρεια και ήπια περιφερική αιματική ροή.
Στη μαστογραφία απεικονίζεται ως οζώδης σκίαση, στρόγγυλου ή ωοειδούς σχήματος, με σαφή όρια και χαμηλή πυκνότητα, Συχνά εντός των ινοαδενωμάτων αναπτύσσονται αδροκοκκώδεις ασβεστώσεις «τύπου popcorn».