Οι δύο αυτές οντότητες καλούνται προκαρκινωματώδεις αλλοιώσεις. Και οι δύο αναδύονται εντός της τελικής πορολοβιακής μονάδας και ο διαχωρισμός τους βασίζεται στην ποσοστιαία διάταση αυτής από το νεοπλασματκά κύτταρα. Αναλυτικότερα, στην άτυπη λοβιακή υπερπλασία η διάταση των αδενικών λοβιδίων από τα νεοπλασματικά κύτταρα δεν ξεπερνά το 50% ενώ στο λοβιακό καρκίνωμα in situ η διάταση είναι μεγαλύτερη.

Στη μαστογραφία τα ευρήματα δεν είναι ειδικά και συνήθως ανιχνεύονται τυχαία σε αποτέλεσμα μικροσκοπικής εξέτασης εξαιρεθείσας καλοήθους ή κακοήθους αλλοίωσης. Ορισμένοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το λοβιακό in situ καρκίνωμα εάν παραμένει στο μαστό σταδιακά θα εξελιχθεί σε διηθητικό καρκίνωμα.

Οι γυναίκες με λοβιακό καρκίνωμα in situ έχουν πιθανότητας ανάπτυξης διηθητικού πορογενούς ή λοβιακού καρκίνου μαστού σε ποσοστό που ανέρχονται το 15% στον μαστό που ανιχνεύτηκε και ποσοστό 15% ανάπτυξης καρκίνου στον αντίθετο μαστό μέσα στα επόμενα 30 χρόνια.

Τονίζεται, ότι οι γυναίκες με τέτοιου τύπου ιστολογικά διαγνωσμένες αλλοιώσεις είναι απαραίτητο να συμβουλεύονται τον ιατρό τους και να ακολουθούν στενά το χρονοδιάγραμμα παρακολούθησης που θα τους προταθεί.